1. Postulat trwa pół roku, następnie nowicjat dwa lata, zanim złoży się pierwsze śluby zakonne. Pierwsze śluby składa się je na rok, a potem jeszcze dwukrotnie co roku odnawia. Mniej więcej po pięciu latach składa się śluby wieczyste. Czas ślubów czasowych można przedłużyć do dziewięciu lat. O właściwym czasie złożenia ślubów wieczystych decyduje Przeor wraz z radą senioratu i uzależniony jest on od indywidualnych predyspozycji, zaangażowania kandydata oraz odpowiedniego rozeznania powołania do wspólnoty lubińskiej.
2. Całą formację zakonną kandydat przechodzi się w klasztorze, do którego wstępuje.
3. Najbliższa rodzina może odwiedzić nowicjusza. Czas oraz ilość odwiedzin w czasie trwania formacji uzgadniane są indywidualnie z magistrem nowicjatu. Po ślubach czasowych przysługują dwa tygodnie rocznie na wyjazdy z klasztoru, po ślubach wieczystych – do miesiąca.
4. Każdy z braci ma swoją celę.
5. Prace w klasztorze są bardzo różne, w nowicjacie zwłaszcza praca fizyczna w polu, w sadzie, ogrodzie, kotłowni, domu gości i pralni.
6. Całe życie spędza się w jednej, konkretnej wspólnocie (ślub stałości miejsca). Wypadki przeniesienia do innych klasztorów określają konstytucje.
7. Po dwóch latach nowicjatu i kolejnych dwóch latach junioratu bracia mogą podjąć studia tak teologiczne jaki i inne. Szczegóły ustalane są indywidualnie z przełożonym.
8. Czas nowicjatu jest czasem prac wyznaczonych przez Brata Zelatora. Po ślubach czasowych podejmuje się konkretną odpowiedzialność za któryś z działów wchodzący w skład naszej ogólnej działalności. Po studiach podejmuje się prace, we wspólnocie.
